Hüsniye Kozanoğlu, 1925 yılında Adana’da belediye eski başkanlarından Mehmet Fuat Dıblan’ın dokuz çocuğunun sekizincisi olarak doğuyor. 1948 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun olan Hüsniye Kozanoğlu’nun zengin kelime haznesine birbirlerine aşırı düşkün Dıblan ailesinin geliştirdiği kendilerine özgü hitap tarzları, yaşamlarının sonuna kadar muhabbet ve diyaloğu sürdürmeleri de eklenince bu eserin malzemesi tam olarak şekilleniyor.
Eserde, Hüsniye Kozanoğlu’nun geniş kelime dağarcığının torunları aracılığıyla genç kuşaklara aktarılması amaçlanıyor. Babaannemin Lügati’ndeki her sözcük, günlük yaşamda yaygın biçimde kullandığı ifadeleri doğaçlama olarak kendi ağzından yansıtıyor. Eserde, bir yap-boz gibi parçaların birleştirilmesi halinde ise bir dönemin Adanasının profili, eğitimli bir Cumhuriyet kadınının zihniyet dünyası, mensup olduğu “camia” ve ailenin kültürü, diğer bir ifadeyle “büyük resmin” arka fonda belirmesi amaçlanıyor.
Kitabın hazırlanması sırasında, çocukluktan başlayarak gerilere gitmek, o kelimenin sarf edildiği zamanı, mekanı, bağlamı hafızasında canlandırabilmek için ciddi çaba harcadığını belirten Hayri Kozanoğlu, eseri “Babaanne söyledi, oğlu nakletti” şeklinde okumanın da mümkün olduğunu söylüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder